dinsdag, oktober 31, 2006

Halloween


Aan het feit dat men in Huissen gek is op tradities ontkom je niet, zeker niet als je er zelf woont... Vanavond stond de jaarlijkse "Halloween-Wijk-Optocht" op de agenda. Zeker zestig kinderen mochten voor één keertje 's avonds laat door het park lopen en zich laten lastig laten vallen door eng gespuis. In onze straat bleek het de liefhebberij van een groepje buurvrouwen te zijn om de passerende groep de stuipen op het lijf te jagen, verkleed als toverknol, skelet of ondefineerbaar eng monster. Dat klonk erg gezellig, dus ik sloot me enthousiast aan bij het gebeuren.

We waren nog maar net klaar met het bewonderen van elkaars puspuisten toen een voorop-rijdende geluidswagen middels allerlei spookachtige herrie liet weten dat de stoet in aantocht was. Ik had me verkleed als naargeestige monnik-met-lamp-en-kap en stond verdekt opgesteld achter een lantaarnpaal. Mijn plan was: op het fietspad springen, de groep de weg te versperren en antwoord eisen op een moeilijke vraag...

Het opgewonden gekwebbel van de kindertjes hield snel op toen ze mijn silhouet ontdekten vanuit de verte. Ik was best behoorlijk eng, vond ik zelf. Luguber tilde ik de lamp op en maakte een paar nare grimassen en gebaren... ik leefden me enorm in mijn gruwelijkheid in en uit en vond het heerlijk even "juf-af" te zijn.

Natuurlijk had ik het kunnen weten...of een masker voor kunnen doen... Al snel klonk de eerste kreet: "Heeeeee Maaaaaaike!" "Hé dat is Maaaaaaike!!!" "Maaaaaaaaaike!" Wel verdikkeme, een mens kan ook nergens eens ongestoord en anoniem de gruwel uithangen... dacht ik vanonder mijn schmink.

Toen zag ik in de menigte opeens een vierjarige kleuter uit mijn klas, op de arm van zijn vader. Hij herkende me, maar vond het duidelijk toch wel heel raar en ook wel een beetje eng om me daar zo te zien staan, met zwarte lippenstift en in monnikspij... Op dat moment vergat ik alle andere kinderen en ouders en wilde ik niets liever dan ter plekke terug-transformeren in zijn vertrouwde Juf Maaike...
Het is bijzonder, om opeens dat beschermende, juffige gevoel in je te voelen, terwijl je daar niet op bedacht was... Morgen maar even extra knuffelen...


Hieronder een link naar een stukje uit "The Nightmare Before Christmas", van Tim Burton. De zolderkamer, die geheel in het teken komt te staan van deze film, is nog lang niet af, by the way.

http://www.youtube.com/watch?v=xpvdAJYvofI

zondag, oktober 29, 2006

Sprookjesfeest

"Goeie avond, m'neer, ik ben Tassepoester en ik komp foor de betrekking.
U mot nog een contractje tekene... as ut u belieft...
"

Met deze woorden stapte ik net een naburig huis binnen, waar een heel gezin me met grote ogen en brede grijns van top tot teen opnam. Door mijn verbluffende metamorfose van buurjuf tot sprookjesfiguur Tassepoester moesten de bewoners even goed kijken wie daar zo blootvoets en pontificaal binnen kwam zetten. Toen ik een arbeidscontract onder hun neus schoof, werd het duidelijk; het ging om hun grootse feest, aanstaande vrijdag, waarvoor ze me gevraagd hadden langs te komen als figurant. Geheel binnen het thema van de avond (Sprookjes), verkleed als Tassepoester is het de bedoeling dat ik de gasten ga verwelkomen, afstoffen-en borstelen zodat iedereen tip-top de zaal betreedt. Dacht ik eerst in mijn onschuld dat het gewoon bij de familie thuis werd gevierd, bleek er een hele hoeve te zijn afgehuurd en worden er wel zestig sprookjesfiguren verwacht! Dat vroeg natuurlijk om een gedegen voorbereiding, vandaar dat ik een arbeidscontract wel gepast vond. En wat is dan leuker dan alvast de uitgezochte kledij aan te trekken, je gezicht flink vies te maken en gewapend met de nodige schoonmaakartikelen en een plat accent alvast even kennis te gaan maken met de organisatie... Ze vonden het geweldig! De kinderen, al in pyjama, wisten niet wat hen overkwam... zomaar 's avonds laat nog een sprookjesfiguur bij hen thuis! De ouders tekenden onder opgewonden gegiechel het contract en zo kon ik weer huiswaarts gaan. Na vrijdag volgt vast een verslag van de avond plus de nodige foto's.

Het contract:

maandag, oktober 16, 2006

Lan(g)spraak

Betreffende: Ongeregeldheden In Schoolpand

http://www.bioscoopgeschiedenis.nl/geluid/polygoon1.mp3

In toenemende mate is gebleken dat ons geliefde schoolpand geëxploiteerd wordt als ordinaire speelhal. Toestromende jonge en oudere heerschappen uit diverse delen des lands verzamelen zich in alle staten van opwinding op de locatie waar wij als toegewijd onderwijzend personeel onze lessen plachten te geven. Terwijl de nietsvermoedende juffen en meesters thuis van hun welverdiende herfstvakantie genieten, wordt de school omgebouwd tot een hol des verderf! Laat mij u verslag doen van wat zich zoal afspeelde in het weekend van 14 en 15 oktober jongstleden:

Gewapend met allerhande machinerieën en vernuftige elektronica nemen de knapen (dat geen eerzame vrouw zich verlaagt tot aanwezigheid moge duidelijk zijn) bezit van de doorgaans zo nette school-aula. Meubilair wordt met bovenmatig geweld verplaatst dan wel verschoven, in een ordinaire poging een saamhorige sfeer te bewerkstelligen. De koel/vriescombinatie in de keuken wordt ontdaan van eerlijke zuivelproducten en volgestouwd met meegebrachte alcoholische versnaperingen. Kilometers snoeren en kabels worden in rap tempo met elkander en de apparatuur verbonden, zodat de hal al snel de titel ”slangenkuil” kan worden aangemeten. Uit de luidsprekers schalt luide muziek, terwijl almaar meer manvolk binnenstroomt dat zich niet bekommert om de onchristelijke late aankomsttijd.

De tijdspanne waarin ieder achter zijn toestel plaats wenst te nemen, getuigt van de onbaatzuchtige speelzucht van de aanwezigen. Eenmaal aangesloten raakt menigeen in vervoering bij het horen van de begintonen van het spel, nog fluks worden wat knabbelnoten binnen handbereik geplaatst. Dat het spel wat gespeeld placht te worden, in dermate verontrustend en mensonterend genoemd mag worden, blijkt uit het gegeven dat men tot doel heeft zo veel mogelijk tegenstanders neer te schieten.We mogen ons gelukkig prijzen dat deze gewelddadige handelingen zich slechts op de beeldschermen voltrekken en men genoegen neemt met het aangemeten spelfiguur om te moorden en te roven. Toch geeft het derhalve geen pas dat lieden zich op zulk een onsmakelijke wijze in ons pand verschansen.

Ten enenmale ellendig is de verruwing van het taalgebruik onder de aanwezigen. Terwijl nauwelijks sprake is van enige vleselijke conversatie, worden middels koptelefoons en microfoons de meest onhebbelijke schimpscheuten gebezigd! Men verzuimt niet om tijdens dit te berge rijzende gebeuren elkander te bekogelen met pinda’s en ander eetbaar goed, of zich vol te gieten met grote hoeveelheden schnaps.
Het is werkelijk ten hemel schreiend wat zich daar afspeelt!

Een schoolgebouw dient gebruikt te worden om op weldoordachte wijze het goede voorbeeld te geven aan de jeugd. De lessenaren zijn bestemd voor boekwerken en schrijfgerei, niet voor machines en dikmakende lekkernijen.
Wat moeten aanwonende brave huisvaders en moeders wel niet gedacht hebben toen in het holst van de nacht het struweel rond de school werd volgeparkeerd met onbekende carrosserieën! Denkt u bovendien eens aan het overtollig stroomverbruik en het overmatig gebruik van het watercloset in het gebouw zelf!

In het “speellokaal”, waar doorgaans blije, frisse kinderen hun lichamelijke opvoeding genieten, is een provisorisch slaapverblijf gecreëerd. Van alle vormen van respect ontdane wantoestanden treffen we hier reeds na de eerste nacht aan. Her en der ontsieren lege snackzakken en slijterijartikelen de marmoleumvloer. Dat van een gedegen nachtrust in zulk een zwijnenstal geen sprake kan zijn, mag blijken wanneer we de heerschappen wederom in de hal aantreffen. Een wanstaltige walm omsluit de groep fervente spelfanaten. Sommige nachtbrakers zijn de gehele nacht niet van hun bureaustoel afgeweest, laat staan dat zij zijn opgefrist of zich een schone borstrok hebben aangemeten. Oogleden hangen als plastieke vuilzakken over de ongezonde wangen, terwijl men zich een maagzweer consumeert aan de befaamde “Gehaktbroodjes van Arie”. Een iedere deug’lijke moeder zou onmiddellijk enkele charges uitvoeren wanneer zij haar zoon in zulk een gezondheidbedreigende situatie zou aantreffen! Een iedere goede vrouw zou haar man aan de oren mee naar het thuisfront voeren als zij zou weten in welk gezelschap hij verkeerde!
Eveneens zou elke rechtsgeschapen medewerker van deze school de handen ten hemelen slaan, wist hij of zij van dit gebeuren af!

Derhalve maak ik mij sterk om samen met u een einde te maken aan deze wantoestanden. Laat de (jonge)heren in het vervolg passende gezelschapspelletjes meevoeren als het bekende “Pim-Pam-Pet” of “Hoedje-Wip”, als zij zich zo nodig menen te moeten verenigen. Onder passend toezicht van enkele oplettende ouders of leerkrachten (die heus bij tijd en wijle wel een oogje willen toeknijpen wanneer enkele belhamels willen dollen) staat het niemand een strobreed in de weg om een aangename avond te hebben.
Met bovengenoemde oplossing zal er ras een einde komen aan het balsturige gedrag en de onhebbelijkheden binnen onze school.
Op gebroederlijke wijze zullen onze mannen ervaren dat er meer op aard is dan gewelddadig, onsmakelijk vermaak. Vrolijk lachend, met een ranja of soda in de hand, zullen zij de weg inslaan naar het bezigen van een meer (l)eerzaam tijdverdrijf. Ik vraag u daarom, om naast mij te komen staan in deze strijd om het behoud van de goede naam van onze school en de reputatie van onze Neerlandsche Man!!!

Zie hieronder een korte impressie van het "Lan-gebeuren". Al het overige beeldmateriaal was niet voor publicatie geschikt.



dinsdag, oktober 10, 2006

Bij gebrek aan beter (zijn)



Vandaag geen lang verhaal, geen lied, geen smerige anekdote...; de bacillen hebben de strijd tegen de vitamine C en de keukenrollen gewonnen en me in bed doen belanden. Ik ga zorgen snel weer beter te worden, dus volsta ik deze keer met een plaatje.

maandag, oktober 09, 2006

Snotkinderen


Komt vrienden in den ronde

Komt vrienden in den ronde,
minnaars van mijn gezang.
Ik zal u gaan verkonden
hoe ik al jarenlang
mijn lessen geef aan menig kind
schoon blootgesteld aan snot en wind

Refrein:
Terlierelom ter la
Van linksom, rechtsom draait mijne neus
en ik heb geen and're keus...
ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha-tsjooeee!

Als schooljuf slik ik wekenlang
mijn vitamine C.
Om erger te voorkomen
want griep is niet oké.
En samen met de keukenrol
snotter ik de vuil'bak vol!

Refrein:
Terlierelom ter la
Van linksom, rechtsom draait mijne neus
en ik heb geen and're keus...
ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha-tsjooeee!

Waar je ook komt en waar je gaat
bacillen vliegen rond.
Er wordt geniest in overdaad
geen hand gaat voor de mond.
Collega's klagen steen en been;
"waar gaat onze gezondheid heen..."

Refrein:
Terlierelom ter la
Van linksom, rechtsom draait mijne neus
en ik heb geen and're keus...
ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha-tsjooeee!

Het onderwijs is leuk en tof,
je maakt van alles mee.
Van keelontsteking en de bof
van griep tot diarree.
Ouders, laat uw kind voortaan
met mondkap om naar school toe gaan...

Refrein:
Terlierelom ter la
Van linksom, rechtsom draait mijne neus
en ik heb geen and're keus...
ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha-tsjooeee!

zaterdag, oktober 07, 2006

Uitje met Oma


Peer had voor z'n werk een overal nodig, dus besloten we vandaag naar het nieuwe tuincentrum in Duiven te gaan. We belden Oma op om te vragen of ze zin had om mee te gaan en dat hád ze. Ze drentelde vrolijk mee tussen het groen en stak zelfs onbevreesd haar vinger in een vleesetende plant. Je zág dat die plant zich inhield, omdat het Oma betrof! Je kunt daar echt van alles kopen, het woord Tuincentrum is eigenlijk niet meer van toepassing. Van badkameraccesoires tot regenhoedjes, van gekleurde hei tot saucijzenbroodjes, alleen een oerdegelijke overal (om bijv. mee in de Tuin te werken) was nergens te vinden. Gelukkig komen wij zelden met lege handen thuis. Dit keer viel ons (zorgzame) oog op een groot hondenkussen. Perfect voor Munjo's oude dag! De prijs was niet mals, maar we gunden ons hondje wel een comfortabele ligplek. Op moment van schrijven ligt ze echter zeer gelukkig te zijn op de oude bank boven... ach ja, het is vast even wennen, zo'n nieuw ding... hopen we!

Hieronder nog de link naar een tekenspel dat ik de laatste dagen graag speel; I-sketch. Het is een soort Pictionary, je moet raden wat anderen op dat moment tekenen en wanneer het jouw beurt is het zaak een bepaald woord zo duidelijk mogelijk op het scherm te krijgen. Best lastig in het begin, maar erg leuk! Kies voor Dutch Easy, anders is het niet te doen! !

http://www.isketch.net/

dinsdag, oktober 03, 2006

Raadsel


Vandaag maar eens een raadsel.

De vraag is: Waar hou ik van???

Ik geef verder geen aanwijzingen of uitleg... maar ben benieuwd wie het juiste antwoord (één woord) als eerste noemt!