Een bee(s)tje moe

Baalde ik vanmorgen nog in de supermarkt dat er alleen zakken hondenvoer voor Senioren op de schappen stonden, moest ik vanmiddag toch toegeven dat Munjo min of meer belegen raakt.
We wilden wandelen bij De Steeg en daarna een pannenkoek eten bij de Carolinahoeve. We gíngen ook wandelen en Munjo draafde af en aan en voor ons uit. Na een half uur was ze op.
Was ze eerder niet moe te krijgen, nu ging ze midden op het pad liggen en begreep ze zichzelf ook niet helemaal; al die stokken om haar heen in het bos die erom smeekten om te worden gevonden door haar, de Alerte Munjo... Honderden dennenappels om af te leveren bij Peer, die ze vervolgens zo leuk kon trappen... Nu kostte het al moeite om te gaan verliggen!
Munjo wordt ouder, we moeten er allemaal aan wennen.